Het beleid bij blootstelling aan mogelijk infectieus bloed via huid of slijmvliezen

Klinische praktijk
A. Leentvaar-Kuijpers
R.A. Coutinho
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:1427-9

In 1987 nam het aantal personen dat zich meldde bij de afdeling Infectieziekten van de GG en GD Amsterdam wegens blootstelling aan mogelijk infectieus bloed via huid of slijmvliezen, duidelijk toe in vergelijking met de voorgaande jaren (tabel). Vooral in de categorie burgers steeg het aantal naaldprikaccidenten fors, zowel relatief als absoluut. Als meest frequente oorzaak werd door deze categorie genoemd het trappen of grijpen in naalden op straat, in tuinen en parken. Een verklaring voor de toename van het aantal meldingen door burgers kan zijn, dat er grotere bekendheid is met de besmettingsrisico's bij het publiek ten gevolge van de aandacht die de media aan de AIDS-problematiek besteedden. Een andere mogelijkheid is een werkelijke toename van rondslingerende spuiten en naalden in Amsterdam, afkomstig van druggebruikers. Uit een eerste schatting van het percentage teruggebrachte spuiten van het ‘spuitenomruilsysteem’ te Amsterdam over 1987 bleek dat ongeveer 23 van de in…

Auteursinformatie

Gemeentelijke Geneeskundige en Gezondheidsdienst, sector Volksgezondheid en Milieu, Postbus 20244, 1000 HE Amsterdam.

Contact Mw.A.Leentvaar-Kuijpers, arts-epidemioloog; dr.R.A.Coutinho, medisch microbioloog

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties