Dames en Heren,
De somatische begeleiding van adolescenten met een psychiatrische eetstoornis kent veel uitdagingen. Deze kunnen variëren van het tijdig vaststellen van een acute somatische complicatie tot een niet-coöperatieve patiënt. Bij artsen kan deze groep negatieve gevoelens oproepen en onzekerheid geven over welke handelingen wel of niet zijn toegestaan wanneer de patiënt niet wil. In combinatie met onvoldoende kennis over de gevolgen van voedsel- en vochtweigering kan dit leiden tot ‘behandelverlegenheid’ – het uitstellen of zelfs afzien van behandeling – met mogelijk grote gevolgen.
Patiënt, een jongen van 12 jaar, werd door de huisarts verwezen naar de polikliniek van een perifeer ziekenhuis wegens gewichtsverlies en vermoeidheid. De anamnese door de kinderarts aldaar leerde dat er sinds 4 maanden sprake was van opzettelijk gewichtsverlies. Patiënt vertelde dat hij duizelig was bij opstaan, en een verminderde concentratie, een afgenomen inspanningsintolerantie en koude ledematen had. Laboratoriumonderzoek liet op dat moment geen bijzonderheden…
Reacties