Herstel van beschadigde perifere zenuwen en de invloed daarop van neuropeptiden

Klinische praktijk
W.H. Gispen
F.G.I. Jennekens
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:1070-3

Inleiding

In het perifere zenuwstelsel overbruggen de zenuwcellen vaak grote afstanden. De zeer lange zenuwceluitlopers geleiden snel signalen van cellichaam naar innervatiegebied en omgekeerd. De uitgestrektheid van het systeem brengt echter met zich mee dat het zeer kwetsbaar is. Het aantal oorzaken van perifere neuropathieën is dan ook legio. Gelukkig hebben de uitlopers of axonen een opmerkelijk vermogen tot herstel. Nauwelijks is de continuïteit van een axon onderbroken, of het proximale deel dat de verbinding met het cellichaam heeft behouden, vertoont uitgroei. Het gaat op zoek naar de opnieuw te innerveren cel. Gegeven het aantal moeilijkheden dat het uitgroeiende axon op zijn weg heeft te overwinnen is het verbluffend dat reïnnervatie zo vaak plaatsvindt. Toch blijft volledig functioneel herstel veelal uit of gelukt slechts zeer ten dele.

De behandeling van perifere neuropathieën is gericht op het wegnemen van de oorzaak van de aandoening of de herstel belemmerende factoren. Nieuwe ontwikkelingen…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit, faculteit der Geneeskunde, Rudolf Magnus Instituut voor Farmacologie en Instituut voor Moleculaire Biologie en Medische Biotechnologie, afd. Moleculaire Neurobiologie, Postbus 80.063, 3508 TB Utrecht.

Prof.dr.W.H.Gispen, farmacoloog.

Academisch Ziekenhuis, Kliniek voor Neurologie, Laboratorium voor Neuromusculaire Ziekten, Utrecht.

Prof.dr.F.G.I.Jennekens, neuroloog.

Contact prof.dr.W.H.Gispen

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties