Het rapport van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) dat op 29 november jl. verscheen, geeft aan dat hartrevalidatie na een hartinfarct in Nederland onvoldoende wordt toegepast en dat de kwaliteit van de hartrevalidatie in de meeste centra beneden de maat is.1 Om deze harde uitspraken in het juiste perspectief te kunnen plaatsen dient men zich eerst een aantal vragen te stellen. Allereerst is het van belang te weten of hartrevalidatie überhaupt wel effectief is in dit moderne tijdperk vol technologische innovaties op cardiologisch gebied. Daarnaast moet het helder zijn waar de verantwoordelijkheden liggen ten aanzien van kwaliteitsverbetering. Tenslotte is het de vraag of de door de IGZ opgelegde normen wel haalbaar zijn.
Hoe effectief is hartrevalidatie in het huidige tijdperk?
Hoewel het effect van fysieke hartrevalidatie al ruim 200 jaar geleden werd onderkend,2 is in de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw pas definitief bewijs…
Reacties