Halsklierdissectie bij het plaveiselcelcarcinoom uitgaande van het hoofd-halsgebied; de betekenis voor de prognose

Onderzoek
Ch.R. Leemans
R.M. Tiwari
I. van der Waal
A.B.M.F. Karim
J.J.P. Nauta
G.B. Snow
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:221-5
Abstract

Samenvatting

De halsklierdissectie heeft naast een therapeutische ook een prognostische waarde met betrekking tot recidief in de hals en metastasen op afstand.

Van januari 1973-juni 1986 werden op de afdeling KNO van het Academisch Ziekenhuis van de Vrije Universiteit te Amsterdam 576 halsklierdissecties verricht bij 511 patiënten, onder wie 497 met een plaveiselcelcarcinoom van het hoofd-halsgebied en 14 met een halskliermetastase van een onbekende tumor; 11 patiënten met een neus(bijholte)- of nasofarynxcarcinoom werden niet in het onderzoek betrokken. Patiënten met verstorende factoren zoals een niet-radicale verwijdering van een primaire tumor of van halsklieren werden uitgesloten. Recidiefvrije overlevingscurven en totale overleving werden berekend volgens Kaplan-Meier; voor het toetsen van verschillen werd de logrank-toets gebruikt. Alle patiënten ondergingen een volledige halsklierdissectie; zij werden postoperatief bestraald indien de patholoog-anatoom 3 of meer tumorpositieve klieren of kapseldoorbraak rapporteerde. Eindpunt voor analyse was het optreden van een ipsilateraal recidief in de hals of het optreden van een metastase op afstand. Gecorrigeerd werd voor het gelijktijdig optreden van een recidief elders, vanwege de mogelijkheid van heruitzaaiing vanuit dit recidief naar de hals en naar andere organen.

In de follow-up-periode van 5 jaar werden 29 recidieven in de hals gevonden (7,2; n = 523) en 26 maal ontwikkelde zich een metastase op afstand (10,7; n = 281). Voor beide gebeurtenissen bleek het aantal positieve klieren een prognostische waarde te hebben (respectievelijk p = 0,039 en p = 0,0027). Kapseldoorbraak bleek alleen de incidentie van metastasen op afstand te verhogen (p = 0,017), terwijl de prognostische waarde voor het recidief in de hals teniet werd gedaan door strikte toepassing van postoperatieve bestraling.

Het is aan te bevelen om ook de patiënten met 2 positieve klieren na te bestralen en mogelijk zelfs alle patiënten met een tumorpositieve hals. Het lijkt nuttig om bij de groep met meer dan 3 positieve klieren of kapseldoorbraak het effect van adjuvante algemene therapie te bestuderen.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Afd. Keel-, Neus- en Oorheelkunde: Ch.R.Leemans, assistent-geneeskundige; dr.R.M.Tiwari en prof.dr.G.B.Snow, KNO-artsen; drs.J.J.P.Nauta, statisticus.

Afd. Mondziekten en Kaakchirurgie en Pathologie van de mondholte: prof.dr.I.van der Waal, kaakchirurg.

Afd. Radiotherapie: dr.A.B.M.F.Karim, radiotherapeut.

Contact Ch.R.Leemans

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties