Gunstige lange-termijnresultaten van primaire percutane transluminale coronaire angioplastiek wegens acuut myocardinfarct vergeleken met intraveneuze streptokinasebehandeling; een gerandomiseerd onderzoek

To evaluate the treatment of patients with acute myocardial infarction with thrombolytic drugs or primary angioplasty in a randomized trial.

Design

Randomized trial.

Setting

Hospital De Weezenlanden, Zwolle, the Netherlands.

Methods

A total of 301 patients with acute myocardial infarction were included in the trial, of whom 152 patients were allocated to primary angioplasty and 149 patients to intravenous streptokinase. The mean follow-up duration was 31 months (SD: 9). Left ventricular function was assessed with a radionuclide technique before hospital discharge and at the end of the follow-up period. A cost analysis was performed based on the calculation of all medical costs.

Results

At the end of the follow-up period, 5 of the angioplasty patients had died from a cardiac cause compared with 11 of the patients randomized to intravenous streptokinase (p = 0.031). Death or non-fatal reinfarction occurred in 7 of angioplasty patients and in 28 of streptokinase patients (p < 0.001). There was a sustained beneficial effect of angioplasty in comparison with streptokinase on left ventricular function, 48 (SD 12) versus 43 (SD 13) (p < 0.01). Most benefit was observed in patients with an anterior wall myocardial infarction.

Conclusions

After an average of 31 months (SD: 9) primary angioplasty in comparison with intravenous streptokinase resulted in a lower rate of cardiac death and reinfarction and a better left ventricular ejection fraction, without an increase in total costs.

Samenvatting

Doel

Vergelijking van trombolytische therapie met primaire percutane transluminale coronaire angioplastiek (PTCA) bij de behandeling van het acute myocardinfarct.

Opzet

Gerandomiseerd.

Plaats

Ziekenhuis De Weezenlanden te Zwolle.

Methode

In het onderzoek werden achtereenvolgens 301 patiënten met een acuut myocardinfarct opgenomen, 152 patiënten kregen gerandomiseerd PTCA, 149 streptokinasebehandeling. De gemiddelde follow-up-duur bedroeg 31 maanden (SD: 9). De linker-ventrikelfunctie werd bepaald met radionuclideventriculografie tijdens opname; dit werd herhaald tijdens de follow-up-periode. Een kostenanalyse werd verricht gebaseerd op berekening van de totale kosten.

Resultaten

Aan het einde van de follow-up-periode was 5 van de patiënten in de PTCA-groep overleden aan een hartaandoening en 11 van de patiëntent in de streptokinasegroep (p = 0,031). Bij de PTCA-patiënten was de frequentie van overlijden of niet-fataal recidief-infarct 7 versus 28 bij de streptokinasepatiënten (p < 0,001). Een gunstig effect van PTCA op de linker-ventrikelfunctie bleef aanwezig bij het vervolgonderzoek, de gemiddelde ejectlefractie was 48 (SD: 12) in de PTCA-groep en 43 (SD: 13) in de streptokinasegroep (p < 0,01). Dit gunstige effect kwam bij het voorwandinfarct het meest naar voren. De totale kosten waren vergelijkbaar in de twee groepen. De meerkosten van de primaire PTCA werden terugverdiend door een kortere ziekenhuisopname en minder heropnamen tijdens de follow-up-periode.

Conclusie

Na gemiddeld 31 maanden (SD: 9) follow-up had de groep patiënten behandeld met primaire PTCA wegens een acuut myocardinfarct in vergelijking met behandeling door intraveneuze toediening van streptokinase een lagere sterfte aan een cardiale oorzaak, minder recidief-infarcten en een betere linker-ventrikelfunctie. De totale kosten werden door de primaire toepassing van PTCA niet verhoogd.