Gunstige effecten van revalidatie bij patiënten met CARA

To examine the effects of a rehabilitation programme in patients with asthma or COPD who have major complaints despite the fact that their pulmonary function is not severely disturbed.

Setting

Medical Centre Dekkerswald, Groesbeek.

Design

Prospective clinical trial.

Patients and methods

The treated group consisted of 44 patients with an obstructive lung disease, FEV₁ 68,3 of predicted value. This group was compared with 43 patients in a control group. These were volunteers, who were comparable for pulmonary function, reversibility, age, sex, Quetelet index, pulmonary medication and educational level. These groups were examined for 2 years by means of tests and questionnaires. Changes from baseline values were analysed by covariance analysis.

Patients followed a rehabilitation programme which consisted of an optimal medical treatment in combination with training of physical endurance, health education and psychological and social support. The duration of the programme was 3 months, 38 hours a week.

Results

Pulmonary rehabilitation had a long-term beneficial effect on endurance, several psychological valuables, consumption of medical care, attitude towards way of life, skills, coordination and smoking habits. Bronchial hyperresponsiveness, need of pulmonary drugs and complaints of cough and sputum production did not change after rehabilitation. Airway obstruction and subjective feelings of dyspnoea, allergy and hyperresponsiveness only decreased in the short term (< 1 year).

Conclusion

This study shows that pulmonary rehabilitation improves many variables in the short as well as in the long run. When COPD patients do not improve on conventional treatment, pulmonary rehabilitation should be considered.

Samenvatting

Doel

Het onderzoeken van de effecten van een revalidatieprogramma op een groot aantal variabelen bij patiënten met CARA die veel klachten ervoeren bij een eigenlijk niet ernstig gestoorde longfunctie. Effecten op korte en op lange termijn werden bestudeerd door vergelijking met een controlegroep.

Plaats

Universitair Longcentrum Dekkerswald te Groesbeek.

Opzet

Prospectief klinisch onderzoek met controlegroep.

Patiënten en methoden

De behandelde groep bestond uit 44 patiënten met een obstructieve longaandoening; FEV₁ was 68,3 van de voorspelde waarde. De controlegroep bestond uit 43 vrijwillig meewerkende patiënten die vergelijkbaar waren wat betreft longfunctie, reversibiliteit, leeftijd, geslacht, Quetelet-index, medicatie en opleidingsniveau. De ontwikkelingen in beide groepen werden 2 jaar gevolgd door middel van tests en vragenlijsten. Veranderingen ten opzichte van de beginwaarde werden met covariantieanalyse geanalyseerd.

Patiënten in de revalidatiegroep volgden gedurende 3 maanden (38 uur per week) een revalidatieprogramma, bestaande uit een optimale medische behandeling in combinatie met training van het fysieke prestatievermogen en gezondheidsvoorlichting met psychologische en maatschappelijke begeleiding.

Resultaten

In de revalidatiegroep bleek langdurige verbetering wat betreft conditie, psychologische functies en consumptie van medische zorg. Het aantal dagen dat patiënten werkten nam significant toe en de levenswijze werd actiever, hetgeen gepaard ging met een verbetering van coördinatievermogen en spierkracht. Er werd minder gerookt en het lichaamsvetpercentage nam af. Bronchiale hyperreactiviteit, behoefte aan medicatie en klachten van hoesten en sputumproduktie verminderden niet. De mate van luchtwegobstructie en subjectieve dyspnoe-, allergie- en hyperreactiviteitsklachten verminderden alleen op korte termijn.

Conclusie

Bij patiënten met relatief veel klachten bij een slechts matig gestoorde longfunctie gaf longrevalidatie een langdurige verbetering van een groot aantal variabelen op korte en lange termijn. Indien de toestand van patiënten uit deze categorie met de gangbare therapeutische behandeling niet verbetert, dient een revaliderende behandeling dan ook overwogen te worden.