Samenvatting
Vanaf 1791 behandelde men in ons land patiënten volgens de leer van het dierlijk magnetisme of mesmerisme, ontwikkeld door de arts Mesmer (1734-1815). Een onzichtbare stof zou het medium zijn dat kosmische verschijnselen en het leven op aarde met elkaar verbond. Door deze stof harmonisch over het lichaam van een patiënt te verdelen kon een magnetiseur die persoon genezen. Later meende men ook dat de patiënt door de behandeling in somnambule toestand (hypnose) raakte en de gave van het ‘inwendig zien’ verkreeg: inzicht in de eigen kwaal en daarmee in de gewenste behandeling. Door gebrek aan goede langetermijnresultaten verdween het magnetisme na enige jaren uit het reguliere circuit.
Reacties