Een richtlijn voor pijnbehandeling bij de bevalling, met de veelzeggende boodschap ‘Het verzoek van de vrouw voldoet als indicatie’ vraagt om een enthousiast en instemmend commentaar.1 We kunnen blij zijn als door deze richtlijn een einde komt aan een onzekere en ontoereikende aanpak van de pijnbehandeling bij de partus. Ondraaglijke pijn leidt immers tot stress en uitputting bij de moeder en beïnvloedt de partus nadelig. Wie kan dus een vrouw in barenspijnen het recht ontzeggen dat zij bepaalt of de pijn draaglijk is of niet? En wie zou vervolgens, als een vrouw de pijn niet kan dragen, een verzoek om een ‘ruggenprik’ niet willen inwilligen?
Blijkbaar is de dagelijkse praktijk anders. De richtlijn gaat er expliciet vanuit dat er een verkeerde terughoudendheid bestaat onder verloskundigen en artsen bij het aanbieden van bijvoorbeeld epidurale analgesie. Ik vind het goed dat aan die terughoudendheid een einde komt.
Rol van overleg tussen
…Artikelinformatie
Reacties