Gegeneraliseerde mastocytose; te overwegen na een reanimatie

Klinische praktijk
P.H.P. Groeneveld
C.D.A. Stehouwer
R.J.M. Strack van Schijndel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1758-61
Abstract

Samenvatting

In dit artikel wordt de ziektegeschiedenis beschreven van een 44-jarige man die tot driemaal toe was gereanimeerd voordat de uiteindelijke diagnose werd overwogen. Een herhaalde anamnese en lichamelijk onderzoek leverden de sleutel tot de diagnose. Op het gehele lichaam van patiënt werden zeer kleine gepigmenteerde maculae gevonden, passende bij urticaria pigmentosa. Twee aanvallen, bestaande uit hypotensieve shock in aanwezigheid van zeer ernstig bronchospasme, werden uitgelokt door het gebruik van een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID). De diagnose gegeneraliseerde mastocytose werd gesteld door microscopisch onderzoek van de huidafwijking en een botbiopt, waarin teveel mestcellen werden gevonden. Patiënt kreeg het advies bepaalde geneesmiddelen (waaronder NSAID's) en voedingsmiddelen te vermijden en kreeg instructie om zichzelf bij een recidiefaanval adrenaline toe te dienen. Tot juni 1991 hebben zich,geen nieuwe aanvallen voorgedaan.

Een overzicht van gegeneraliseerde mastocytose met betrekking tot het klinische beeld, het stellen van de diagnose en de eventuele behandeling wordt gegeven. Bij patiënten met hypotensieve shock en (of) extreme bronchospasmen zonder duidelijke oorzaak dient (gegeneraliseerde) mastocytose in de differentiaaldiagnose opgenomen te worden.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Acute Inwendige Geneeskunde, De Boelelaan 1117, 1081 HV Amsterdam.

Dr.P.H.P.Groeneveld, assistent-geneeskundige; C.D.A.Stehouwer en R.J.M. Strack van Schijndel, internisten.

Contact dr.P.H.P.Groeneveld

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties