Geen therapeutisch nihilisme meer in de neurologie

A recent systematic review on the accuracy of monofilament testing in detecting neuropathy raises the question whether screening for polyneuropathy in patients with diabetes mellitus is meaningful. More generally, is screening in neurology meaningful considering that many neurological conditions cannot be treated? Many cohort studies on type 1 and type 2 diabetes have shown that intense glycaemic control and treatment of other vascular risk factors clearly reduce the frequency and severity of complications, including polyneuropathy. Also, there are many ongoing exciting therapeutic developments in neurology, including oral therapies for multiple sclerosis and induced pluripotent stem cell technology. Therefore, there is no further place for therapeutic nihilism in neurology.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Heeft screenen in het kader van neurologische aandoeningen wel zin? De systematische review in dit tijdschrift over het gebruik van zogenaamde ‘monofilamenten’ bij het vroeg opsporen van polyneuropathie roept deze vraag meteen op (A2087).1 Monofilamenten zijn draden die gekalibreerd zijn voor buigen bij een bepaalde kracht; er zijn verschillende monofilamenten die elk bij een verschillende kracht buigen. Het al dan niet voelen van de druk op de huid wanneer een monofilament buigt, zou moeten helpen bij het objectief vaststellen van gevoelsstoornissen die passen bij een beginnende polyneuropathie.

De CBO-richtlijn ‘Polyneuropathie’, die alweer dateert uit 2005, is vrij positief over het gebruik van monofilamenten, vooral omdat de reproduceerbaarheid van deze test hoger is dan van een neurologisch onderzoek door niet-neurologen, zoals in de eerste lijn.2 Desondanks blijkt uit de systematische review, waarin uiteindelijk alleen studies naar de toepassing bij patiënten met diabetes mellitus werden geïncludeerd, dat de waarde voor…