Gedwongen medicatie

Perspectief
J. Krul-Steketee
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1326-8

Zie ook het artikel op bl. 1301.

Inleiding

In dit artikel wordt aandacht besteed aan de problematische situatie die is ontstaan met betrekking tot het gedwongen toedienen van medicijnen aan patiënten die onvrijwillig in een psychiatrisch ziekenhuis zijn opgenomen.

De thans nog steeds van kracht zijnde Krankzinnigenwet van 1884 bevat geen specifieke regeling op het gebied van dwangbehandeling. Ze verplicht slechts tot registratie van de toepassing van dwangmiddelen, te controleren door de Inspectie voor de Geestelijke Volksgezondheid. Het wetsontwerp Bijzondere Opnemingen in Psychiatrische Ziekenhuizen (BOPZ), dat de Krankzinnigenwet moet vervangen, bevat enerzijds een regeling (art. 38) die behandeling – met een therapeutisch doel – zoals opgenomen in het behandelingsplan, tegen de wil van de patiënt mogelijk maakt, namelijk als dat volstrekt noodzakelijk is om ernstig gevaar voor de patiënt of anderen, voortvloeiende uit de stoornis van de geestvermogens, af te wenden. Van dwangbehandeling is slechts sprake als de weigerende patiënt…

Auteursinformatie

Rijksuniversiteit, Juridische Faculteit, afd. Forensische Psychiatrie, Postbus 9520, 2300 RA Leiden.

Mw.mr.J.Krul-Steketee.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties