Sepsis is een gegeneraliseerde ontstekingsreactie ten gevolge van een bacteriële of virale infectie; deze reactie leidt tot ernstige weefselhypoxie en orgaanschade. Aangenomen wordt dat de heftige ontstekingsreactie het gevolg is van activering van het immunologische systeem door bacteriële bestanddelen (endotoxinen, exotoxinen, peptidoglycaan en lipoteichoïnezuur) waardoor verschillende cascaden van ontstekingsmediatoren worden aangezet.1 Hierbij spelen proïnflammatoire cytokinen, zoals tumornecrosefactor-? (TNF-?) en interleukine-1? een belangrijke rol.
Ontsteking en stolling zijn fylogenetisch oude en relatief goed geconserveerde systemen, die elkaar op verschillende wijzen beïnvloeden. Ontsteking veroorzaakt activering van stolling en fibrinolyse; hiervan zijn verschillende oorzakelijke moleculaire interacties in de afgelopen jaren opgehelderd. Stolling ten gevolge van ontsteking verloopt vrijwel uitsluitend via de extrinsieke route, wordt geïnitieerd door het weefselfactor-factor-VIIa-complex en leidt uiteindelijk tot intravasculaire trombinevorming.2-5 De fibrinolyse die optreedt bij ontstekingsreacties wordt niet door (componenten van) de stollingscascade geactiveerd, maar direct door cytokinen zoals TNF-?.6 Componenten van de stollingscascade, in het…
Reacties