Samenvatting
- Het onderzoek van de spierrekkingsreflexen kan helpen bij het lokaliseren van een afwijking in het zenuwstelsel, een belangrijke tussenstap bij de diagnostiek van neurologische aandoeningen.
- Een probleem bij de interpretatie van het onderzoek is de grote intra- en interindividuele variatie in reflexhoogte. Onderzoek naar de overeenstemming tussen verschillende waarnemers geeft tegenstrijdige resultaten.
- Zowel bij de diagnostiek van perifere als van centrale aandoeningen is de specificiteit van duidelijke reflexafwijkingen redelijk tot goed (70-95, afnemend met de leeftijd) en is de sensitiviteit duidelijk lager (50-70).
- Derhalve geeft het vinden van een duidelijke reflexafwijking vaak nuttige diagnostische informatie, terwijl aan het ontbreken van afwijkingen minder waarde kan worden gehecht.
Reacties