In de huidige tijd is informatie door moderne media onmiddellijk beschikbaar en staan we voortdurend met elkaar in verbinding. Hiervan kan gebruik worden gemaakt in wetenschappelijk onderzoek. De zogenoemde ‘flashmobmethode’ is een nieuwe manier van prospectief onderzoek doen, waarbij in heel korte tijd een studie wordt uitgevoerd. In dit artikel laten wij zien hoe deze methode werkt, welke mogelijkheden deze biedt, welke beperkingen ze heeft en welke vragen ze kan beantwoorden.
Samenvatting
De flashmobmethode is een nieuwe manier van prospectief onderzoek doen, waarmee in een heel kort tijdsbestek relatief eenvoudige, maar klinisch relevante vragen beantwoord kunnen worden. De vormgeving en de intensiteit van de ludieke acties (‘flash’) waarmee het onderzoek wordt aangezwengeld, bepalen de grootte van de meute onderzoekers (‘mob’) die de onderzoeksgegevens verzamelen en daarmee de omvang van de onderzoekspopulatie. Het bereik van een flashmobstudie is anders dan dat van traditionele onderzoeken. Dit geeft flashmobstudies een bijzonder karakter. In dit artikel laten wij zien hoe de flashmobmethode werkt, welke mogelijkheden deze biedt, welke beperkingen ze heeft en welke vragen ze kan beantwoorden.
Reacties