Flashmobstudies: wetenschap in een flits

Perspectief
Patricia M. Stassen
Jochen W.L. Cals
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2020;164:D4736
Abstract

In de huidige tijd is informatie door moderne media onmiddellijk beschikbaar en staan we voortdurend met elkaar in verbinding. Hiervan kan gebruik worden gemaakt in wetenschappelijk onderzoek. De zogenoemde ‘flashmobmethode’ is een nieuwe manier van prospectief onderzoek doen, waarbij in heel korte tijd een studie wordt uitgevoerd. In dit artikel laten wij zien hoe deze methode werkt, welke mogelijkheden deze biedt, welke beperkingen ze heeft en welke vragen ze kan beantwoorden.

Samenvatting

De flashmobmethode is een nieuwe manier van prospectief onderzoek doen, waarmee in een heel kort tijdsbestek relatief eenvoudige, maar klinisch relevante vragen beantwoord kunnen worden. De vormgeving en de intensiteit van de ludieke acties (‘flash’) waarmee het onderzoek wordt aangezwengeld, bepalen de grootte van de meute onderzoekers (‘mob’) die de onderzoeksgegevens verzamelen en daarmee de omvang van de onderzoekspopulatie. Het bereik van een flashmobstudie is anders dan dat van traditionele onderzoeken. Dit geeft flashmobstudies een bijzonder karakter. In dit artikel laten wij zien hoe de flashmobmethode werkt, welke mogelijkheden deze biedt, welke beperkingen ze heeft en welke vragen ze kan beantwoorden.

Auteursinformatie

Contact Maastricht UMC+, afd. Interne Geneeskunde, Maastricht: dr. P.M. Stassen, internist-acuut geneeskundige. Universiteit Maastricht, Care and Public Health Research Institute (p.stassen@mumc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: er zijn geen belangen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Patricia M. Stassen ICMJE-formulier
Jochen W.L. Cals ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties