Samenvatting
Dit artikel geeft een overzicht van de huidige stand van wetenschap ten aanzien van genetische markers voor de effectiviteit van farmacologische behandeling voor verslaving.
In PubMed werd gezocht naar artikelen over farmacogenetica van verslaving. Deze zoekactie leverde 53 artikelen op, waarvan er 27 geschikt waren voor dit literatuuronderzoek.
De belangrijkste farmacogenetische bevindingen betreffen de behandeling van alcoholverslaving. Genetische variatie in de µ-opioïdreceptor (OPRM1) en de serotoninetransporter (5-HTTLPR) blijkt gerelateerd aan de behandeluitkomsten van respectievelijk naltrexon en ondansetron.
Genetisch bepaalde variatie in leverenzym CYP2D6 hangt samen met de effectiviteit van methadonbehandeling bij opiaatverslaafden.
Farmacogenetica kan de grote variatie in behandelresultaten tussen patiënten helpen verklaren. In de toekomst kan dit leiden tot een vorm van geïndividualiseerde geneeskunde, waarbij de keuze voor een behandeling mede wordt gebaseerd op genetische eigenschappen van een individuele patiënt. Farmacogenetische matching van naltrexon bij alcoholverslaafde dragers van het OPRM1-G-allel lijkt nu het meest veelbelovend.
Reacties