Extracorporele membraanoxygenatie bij pasgeborenen

Ondanks grote vooruitgang in de neonatale intensieve zorg en belangrijke verbeteringen in beademingstechnieken gelukt het niet bij alle pasgeborenen met ademhalingsproblemen een adequate gaswisseling te verkrijgen. Indien men hierin wel slaagt, gaat dit soms slechts ten koste van blijvende schade aan de longen.

Nadat de extracorporele circulatie in verband met de open-hartchirurgie in het begin van de vijftiger jaren ontwikkeld was, heeft men al vrij snel getracht dit principe ook toe te passen voor langduriger ondersteuning van hart- en longfunctie. Pas na ontwikkeling van de membraanoxygenator, waardoor voortdurend direct bloed-gascontact kon worden voorkomen, en van de mogelijkheid een gesloten systeem toe te passen, waardoor met een minder ingrijpende beïnvloeding van de bloedstolling kon worden volstaan, gelukten het Bartlett et al. in het begin van de zeventiger jaren de extracorporele membraanoxygenatie (ECMO) met succes toe te passen bij voldragen pasgeborenen met ademhalingsproblemen.1

Methode

De ECMO is een methode om door…