Euthanasie in Nederland: hellend vlak?

Perspectief
Bert Keizer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2020;164:D4933
Abstract

Ja, het ís beangstigend en ongemakkelijk. En dat is maar goed ook, stelt Bert Keizer, arts bij het Expertisecentrum Euthanasie. Want een leven actief beëindigen mag nooit routinewerk worden. Ondertussen is het wel heel mooi dat er in Nederland zo veel mogelijk is op dit gebied.

Samenvatting

Artsen zijn op goede grond bang voor euthanasie: het gaat om het opzettelijk beëindigen van een mensenleven. Toch zijn vele Nederlandse artsen in de afgelopen decennia bereid gebleken om gehoor te geven aan een verzoek tot levensbeëindiging. Een van de oorzaken van een dergelijk verzoek ligt in de soms te lang volgehouden diagnostische inspanningen, resulterend in weinig zinvolle behandelingen. De zorg over een eventueel hellend vlak is begrijpelijk. Na terminale patiënten meldden zich chronisch zieken, psychiatrische patiënten, mensen in verschillende stadia van dementie, ouderen met een stapeling van klachten en inmiddels zelfs ouderen zonder ernstige klachten. Het gesprek hierover zal nooit worden afgerond, maar inmiddels is er wel iets unieks bereikt: voor het eerst in de geschiedenis is het mogelijk geworden het leven, als het ondraaglijk is geworden, opzettelijk te verlaten in gesprek met de mensen die je lief zijn.

Auteursinformatie

Expertisecentrum Euthanasie, Den Haag: drs. B. Keizer, specialist ouderengeneeskunde.

Contact B. Keizer (keizer47@gmail.com)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Bert Keizer ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties