Euthanasie en andere medische beslissingen rond het levenseinde in Nederland. I. Frequenties, en opvattingen van artsen

– This article presents the first results of the Dutch nationwide study on euthanasia and other medical decisions concerning the end of life (MDEL). The study was done at the request of the Dutch government in preparation for a discussion about legislation on euthanasia. Three studies were undertaken: detailed interviews with 406 physicians, the mailing of questionnaires to the physicians of a sample of 7000 deceased persons, and the collecting of information about 2250 deaths by a prospective survey among the respondents to the interviews. The alleviation of pain and symptoms with such high dosages of opioids that the patient's life might be shortened was the most important MDEL in 17.5 of all deaths. In another 17.5 a non-treatment decision was the most important MDEL. Euthanasia by administering lethal drugs at the patient's request seems to have been done in 1.8 of all deaths. Since MDEL were taken in 38 of all deaths (and in 54 of all non-acute deaths) we conclude that these decisions are common medical practice and should get more attention in research, teaching, and public debate.

Samenvatting

Dit artikel bevat een aantal resultaten van het onderzoek naar euthanasie en andere medische beslissingen rond het levenseinde (MBL), dat uitgevoerd werd in opdracht van de commissie Onderzoek medische praktijk inzake euthanasie (‘commissie Remmelink’). Er werden drie onderzoeken uitgevoerd: uitvoerige interviews met 406 artsen, het verzenden van een vragenlijst naar de behandelend artsen bij een steekproef van 7000 sterfgevallen en een prospectief onderzoek waarin de geïnterviewde artsen gedurende een half jaar over elk sterfgeval in hun praktijk een vragenlijst invulden.

MBL werden genomen in 38 van alle sterfgevallen, hetgeen neerkomt op 54 van alle niet-acute sterfgevallen. Euthanasie op uitdrukkelijk verzoek van de patiënt werd uitgevoerd in 1,8 van alle sterfgevallen. Intensivering van de pijn- en symptoombestrijding met morfine-achtige preparaten in zulke doseringen dat daarmee mogelijk het leven van de patiënt werd bekort was de belangrijkste MBL in 17,5 van alle sterfgevallen. Het niet instellen of staken van een behandeling waarbij de arts de minste rekening hield met de waarschijnlijkheid dat daardoor het leven van de patiënt werd bekort was de belangrijkste MBL in eveneens 17,5 van alle sterfgevallen.

Uit dit onderzoek blijkt dat medische beslissingen rond het levenseinde voor veel artsen een belangrijk onderdeel van de medische praktijk vormen en derhalve meer aandacht in onderzoek, opleiding en openbare meningsvorming verdienen.