Euthanasie bij gevorderde dementie

The most controversial issue in the Dutch euthanasia practice concerns the performance of euthanasia in a case of a patient in an advanced state of dementia on the basis of a request that is laid down in an advance directive. This is particularly controversial when such a patient, although lacking decisional capacity on the matter, shows signs of a wish to live. In two important verdicts of April 21 2020 the Dutch Supreme Court has ruled that a request that has been made competently cannot be revoked incompetently. In this comment I consider two recent documents from Dutch professional organisations that are contrary to these decisions, in particular a guideline stating that on a proper understanding of decisional capacity the expression of a wish to live of a demented person, however inarticulate, should always be considered to be made competently.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Een arts mag gevolg geven aan een schriftelijk euthanasieverzoek bij mensen met vergevorderde dementie. Maar wat als de patiënt aangeeft dat ze niet dood wil? Wat is dan de leidraad?

Achtergrond

Het is al jaren het meest omstreden element in de Nederlandse euthanasiepraktijk: de uitvoering van een euthanasie op basis van een schriftelijke wilsverklaring, in het bijzonder bij patiënten in een gevorderd stadium van dementie. De controverse heeft zich geleidelijk toegespitst op de vraag of de euthanasie nog kan worden uitgevoerd als een wilsonbekwame patiënt uiting geeft aan een wens te blijven leven. Juridisch is deze kwestie in een tweetal arresten van de Hoge Raad uit 2020 beslecht.1,2 In dit artikel bespreek ik in welke mate enkele gezaghebbende documenten van medische beroepsverenigingen die sindsdien zijn verschenen, in overeenstemming zijn…