Ervaringen met een verblijfsdrain in de thorax bij 25 patiënten met pleuritis carcinomatosa

To describe the experience with an indwelling pleural catheter in patients with pleuritis carcinomatosa.

Design

Prospective follow-up study.

Method

The placement of an indwelling pleural catheter was considered as a treatment possibility for patients who presented with symptomatic accumulation of pleural fluid that returned following previous drainage or pleurodesis or when the fluid had not been drained off previously but there were strong radiological indications for a ‘trapped lung’. The intervention was considered to be contraindicated by the following: dyspnoea that had not been reduced by previous pleural punctures performed for relief, dyspnoea caused by many different factors, a tendency for haemorrhaging that could not be corrected. The drain used was a Pleurx indwelling catheter, a thorax drain that is tunnelled subcutaneously, can remain in situ for a long time and offers the patient the opportunity to drain off fluid himself at any desired moment.

Results

In the period September 2003-May 2005, the treatment was considered in 40 patients. Ultimately, the catheter was inserted in 25 patients; the clinical deterioration of most of the other patients was too quick. Of the group, 33 patients (82) died with a median survival of 70 days. All catheters functioned until they were removed or until the patient died. In 3 patients, the drainage procedure was complicated by empyema and in 1 patient by haemoptysis. From the total number of catheters, 9 were removed while the patient was still alive and in 6 patients, spontaneous pleurodesis occurred following 3, 4, 4, 5, 6, and 8 months respectively. In general, the patients were able to handle the catheter without problems and the symptoms were brought and kept adequately under control.

Conclusion

The Pleurx indwelling pleural catheter was an efficacious treatment supplement for patients with malignant pleural effusion, in whom the standard pleurodesis was not effective.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1618-23

Samenvatting

Doel

De ervaringen beschrijven met een thoraxverblijfsdrain bij patiënten met pleuritis carcinomatosa.

Opzet

Prospectief follow-uponderzoek.

Methode

Bij patiënten werd plaatsing van een verblijfsdrain overwogen wanneer zij een symptomatische ophoping van pleuravocht hadden die recidiveerde na eerdere drainage of pleurodese, of wanneer zij symptomatisch pleuravocht hadden dat niet eerder was gedraineerd, maar waarbij er sterke radiologische aanwijzingen waren voor een ‘trapped lung’. De ingreep werd gecontraïndiceerd geacht bij dyspneu die niet verminderde na eerdere ontlastende puncties, bij multifactorieel bepaalde dyspneu en bij niet te corrigeren bloedingsneiging. De toegepaste Pleurx-verblijfsdrain is een thoraxdrain die subcutaan wordt getunneld, langdurig in situ kan blijven en de patiënt in staat stelt zelf op ieder gewenst moment pleuravocht af te laten lopen.

Resultaten

In de periode september 2003-mei 2005 werd bij 40 patiënten de behandeling overwogen. Uiteindelijk werd bij 25 patiënten de drain geplaatst; bij de meeste anderen verliep de klinische achteruitgang te snel. Van de groep van 40 overleden 33 patiënten (82), met een mediane overleving van 70 dagen. Alle drains functioneerden tot verwijdering of tot het overlijden van de patiënt. Bij 3 patiënten werd de drainage gecompliceerd door een empyeem, bij 1 door een hemoptoë. Van de drains werden er 9 verwijderd terwijl de patiënt in leven was: bij 6 was er een spontane pleurodese opgetreden na respectievelijk 3, 4, 4, 5, 6 en 8 maanden. In het algemeen bleek dat de patiënten goed konden omgaan met de drain en dat de klachten hiermee adequaat onder controle werden gehouden.

Conclusie

De Pleurx-verblijfsdrain van de thorax was een zinvolle aanvulling op de behandeling van patiënten met pleuritis carcinomatosa bij wie pleurodese niet succesvol was.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1618-23