Ernstige toxiciteit na behandeling met capecitabine en fluorouracil ten gevolge van een partiële dihydropyrimidine-dehydrogenasedeficiëntie

E.A.M. Hooiveld
A.B.P. van Kuilenburg
J.B.A.G. Haanen
A.M. Westermann
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:626-8
Abstract

Samenvatting

Twee vrouwen van respectievelijk 48 en 52 jaar met kanker kregen ernstige beenmergsuppressie en (gastro-intestinale) slijmvliesontsteking na het gebruik van capecitabine. De analyse van de dihydropyrimidine-dehydrogenase(DPD)-activiteit in perifere mononucleaire cellen toonde DPD-deficiëntie. Beide patiënten herstelden in de loop van 3-4 weken en beide reageerden met een (partiële) remissie van hun tumor op de behandeling. Capecitabine wordt in het lichaam omgezet in fluorouracil (5-FU). DPD-deficiëntie leidt tot te weinig afbraak van 5-FU, dus tot ernstige cytotoxiciteit van een behandeling met capecitabine of 5-FU. De meest voorkomende onderliggende mutatie, IVS14+1G>A, wordt gevonden bij ongeveer 2 van de Nederlandse bevolking. In geval van onverwacht ernstige toxiciteit bij 5-FU- of capecitabinetoediening dient aan DPD-deficiëntie gedacht te worden. Screening zou overwogen kunnen worden, gezien het frequente gebruik van capecitabine en 5-FU, de ernstige toxiciteit die kan optreden bij patiënten met een lage DPD-activiteit en de prevalentie van de mutatie.

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, Postbus 22.660, 1100 DD Amsterdam.

Afd. Medische Oncologie: mw.E.A.M.Hooiveld, co-assistent; mw.dr. A.M.Westermann, internist-oncoloog.

Laboratorium Genetische Metabole Ziekten: hr.dr.A.B.P.van Kuilenburg, klinisch-biochemisch geneticus.

Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis, afd. Inwendige Geneeskunde, Amsterdam.

Hr.dr.J.B.A.G.Haanen, internist-oncoloog.

(a.m.westermann@amc.uva.nl).

Contact mw.dr.A.M.Westermann (a.m.westermann@amc.uva.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties