Ernstige nabloeding na klassieke (adeno)tonsillectomie: zeldzaam en meestal op de dag van de ingreep

To analyse the incidence and timing of postoperative haemorrhage that requires re-operation following tonsillectomy or adenotonsillectomy, and to formulate a recommendation regarding the optimal duration of postoperative clinical observation.

Design

Retrospective.

Method

Data were collected on the incidence of haemorrhage that required exploratory surgery in all patients who underwent adenotomy (n = 3508) or tonsillectomy or adenotonsillectomy (n = 4909) in the period 1996-2002 at the Sint Lucas Andreas Hospital in Amsterdam, the Netherlands. The Sluder technique was used on an outpatient basis in 2439 of the 4909 patients who underwent tonsillectomy or adenotonsillectomy; these patients were aged < 10 years. The remaining 2470 patients were aged ≥ 10 years and underwent conventional dissection followed by 24 hours of clinical observation before being discharged.

Results

Postoperative haemorrhage was recorded in 0 of the 3508 patients who underwent adenotomy, 12 (0.5) of the 2439 patients aged < 10 years who underwent tonsillectomy using the Sluder technique and 43 (1.7) of the 2470 patient aged ≥ 10 years who underwent conventional dissection. Of the 43 cases of haemorrhage after conventional dissection, 31 (75) occurred within 24 hours, including 2 cases that occurred between 12 and 24 hours (2/2470; 0.08; 95 CI: 0.01-0.29).

Conclusion

Reducing the postoperative observation period from 24 hours to 12 hours would have unfavourable consequences in 1 (95 CI: 0-3) per 1000 patients operated. In regard to the risk of postoperative haemorrhage, outpatient tonsillectomy and adenotonsillectomy appear to be justified for patients aged 10 years or over, provided that surgery is performed in the morning and the patient is observed in a ward that is open until the evening.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:598-601

Samenvatting

Doel

Inventariseren van frequentie en tijdstip van optreden van nabloedingen na (adeno)tonsillectomie die operatieve re-interventie noodzakelijk maken en formuleren van een advies over de postoperatieve observatieperiode.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Van alle patiënten die een adenotomie (n = 3508) of een (adeno)tonsillectomie (n = 4909) hadden ondergaan in de jaren 1996-2002 in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis te Amsterdam, werden gegevens verzameld over het optreden van een nabloeding waarvoor een operatieve exploratie was verricht. Van de 4909 patiënten die een (adeno)tonsillectomie hadden ondergaan, waren 2439 volgens de sludertechniek behandeld, in dagbehandeling; deze patiënten waren < 10 jaar. Bij 2470 patiënten was (adeno)tonsillectomie uitgevoerd volgens de klassieke dissectiemethode; zij waren ≥ 10 jaar en doorgaans na een klinische observatieperiode van 24 h ontslagen.

Resultaten

Bij geen van de 3508 patiënten na een adenotomie was een nabloeding geregistreerd, bij 12 (0,5) van de 2439 patiënten < 10 jaar na een tonsillectomie volgens de sludermethode en bij 43 (1,7) van de 2470 patiënten ≥ 10 jaar na een klassieke dissectie. Van de 43 nabloedingen na de klassieke dissectie waren 31 (75) ≤ 24 h postoperatief; 2 hiervan vonden plaats tussen 12 en 24 h postoperatief (2/2470; 0,08; 95-BI: 0,01-0,29).

Conclusie

Beperking van de postoperatieve observatieperiode van 24 naar 12 h zou gevolgen hebben voor 1 (95-BI: 0-3) per 1000 geopereerde patiënten. (Adeno)tonsillectomie in dagbehandeling bij patiënten ≥ 10 jaar lijkt verantwoord wat betreft het risico op nabloeding indien de ingreep in de ochtenduren wordt verricht en de patiënt wordt geobserveerd op een afdeling die tot in de avonduren open is.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:598-601