Epidemiologie van AIDS en HIV-infecties in Nederland; huidige situatie en prognose voor de periode 1987-1990

- By January 1, 1987, 218 cases of AIDS were registered in The Netherlands. Patients are mainly homobisexual men (90) and intravenous drug users (3). Heterosexual transmission is believed to be the main risk factor in 2-3. Of all patients 60 live in Amsterdam and almost 80 are seen in hospitals in this city. It is expected that in 1989 about 1900 new cases will be diagnosed; by that time the cumulative total will be about 3000.

Seroprevalence studies point to a considerable spread of HIV-infection – in Amsterdam – in groups of homobisexual men (10-30) and intravenous drug users (up to 30). The situation among haemophiliacs (about 170 infected, i.e. 13 and no AIDS cases as yet) is favourable compared with some other countries. Now that safety of donor blood is assured, there is only a small risk of new infections among haemophiliacs and recipients of blood transfusions. Spread into the general population has begun, but so far appears to be limited (seroprevalence among blood donors 0.004).

Further research is desirable concerning spread outside Amsterdam and into groups of heterosexuals with multiple sex partners. For the purpose of prevention, health care education and mathematical modelling of the epidemic there is a need for data relating to sexual behaviour and its social determinants in groups possibly at risk for HIV-infection.

Samenvatting

AIDS-patiënten worden in Nederland vooral aangetroffen onder homobiseksuele mannen (90) en intraveneuze druggebruikers (3). In de laatste groep ziet men thans een stijging. Heteroseksueel contact is in 2-3 de waarschijnlijke risicofactor. Van alle patiënten woont 60 in Amsterdam; bijna 80 wordt behandeld in Amsterdamse ziekenhuizen.

Verwacht wordt, dat in 1989 ongeveer 1900 nieuwe gevallen zullen worden gediagnostiseerd, waarmee het cumulatieve aantal op ongeveer 3000 zal komen. Sero-epidemiologisch onderzoek wijst erop, dat de infectie zich – in Amsterdam – binnen de groepen homobiseksuele mannen (10-30) en intraveneuze druggebruikers (tot 30) belangrijk heeft kunnen verbreiden. De situatie onder hemofiliepatiënten (13 geïnfecteerd) is betrekkelijk gunstig vergeleken met die in een aantal omringende landen. De kans is klein dat onder hemofiliepatiënten en ontvangers van bloedtransfusies nieuwe infecties zullen optreden nu de beveiliging van de bloedbanken effectief is gebleken. In de algemene bevolking heeft HIV-infectie zich nog nauwelijks verbreid.

Aanvullend onderzoek is gewenst naar de verbreiding buiten Amsterdam en onder heteroseksuelen met wisselende seksuele partners. Het risico van besmetting voor (para)medici en verpleegkundigen is in de Nederlandse situatie, met inachtneming van de geldende voorzorgen, buitengewoon klein. Voor preventie, voorlichting en mathematische modelvorming van het verloop van de epidemie bestaat behoefte aan gegevens over de verspreiding van seksuele gewoonten in de bevolking en de sociale determinanten hiervan.