Zie ook het artikel op bl. 1383.
In de klinische geneeskunde gaat het bij het onderzoek en de behandeling van een patiënt steeds in de eerste plaats om één individuele persoon. Bij medisch-wetenschappelijk onderzoek vormt echter het bestuderen van het individuele, zoals het persoonlijke wel en wee van een patiënt, geen doel op zichzelf. Door bestudering van een aantal voor onderzoek beschikbare patiënten met een bepaalde ziekte probeert men tot conclusies te komen die gelden voor een veel groter aantal patiënten met deze aandoening. Wetenschappelijk onderzoek heeft alleen zin indien de conclusie daaruit algemenere geldigheid heeft. Men spreekt in dit verband van generalisatie. ‘Generalisatie is in de logica het gedachtenproces waardoor een uitspraak, oordeel of waarneming van particuliere aard, betrekking hebbend op één of enkele elementen van een soortelijk bepaalde klas, wordt omgezet in of uitgebreid tot een oordeelsuitspraak over alle elementen van deze klas... ’1
Een voorbeeld is…
Artikelinformatie
Reacties