Samenvatting
De opvallend moderne opvattingen van Lanfranc van Milaan (circa 1245-1315) inzake diagnose, therapie en onderwijs, worden geïllustreerd aan de hand van een ziektegeschiedenis uit zijn Chirurgia magna (anno 1296). Afgaande op het hoofdstuk over schedelverwondingen, werd het hoge niveau van Lanfranc’s handelen niet geëvenaard door de latere Middelnederlandse schrijvers zoals Jan Yperman en Thomas Scellinck van Thienen.
Reacties