Een jaar na de vliegramp in de Bijlmermeer; posttraumatische reacties in een huisartspraktijk

Dames en Heren,

Vorig jaar berichtte ik u over de posttraumatische reacties in de eerste 4 weken na de vliegtuigramp in de Bijlmermeer op 4 oktober 1992.1 Deze bleken de bekende algemeen voorkomende kenmerken te vertonen – ontkenning, herbeleving van het trauma en toegenomen prikkelbaarheid – en bleken voorts sterk bepaald te worden door de individuele persoonlijke en sociale omstandigheden. Van een zevental patiënten schetste ik de eerste reacties en sprak ik een verwachting over het beloop uit. Voor de meesten van hen verwachtte ik geen blijvende schade aan hun gezondheid; voor de zwaar getroffenen leek mij coördinatie van de aangeboden hulp noodzakelijk.

Inmiddels heeft de eerste herdenking plaatsgevonden; een moment van bezinning en een gelegenheid om deze patiënten nog eens de revue te laten passeren.

Patiënt A, een man van 51 jaar, en patiënt B, zijn vrouw van 40 jaar, verloren in één klap hun beide kinderen van…