In de rubriek ’10 vragen over’ beantwoorden experts veelvoorkomende vragen over een bepaald onderwerp. Test je kennis met de onlinetoets.
⚡Schrijf je gratis in op een e-mail alert door het dossier ’10-vragen-over’ te volgen.⚡
Rectificatie
Op dit artikel is de volgende verbetering gekomen:
In de oorspronkelijke tekst en in tabel 4 stond abusievelijk dat een cornea-erosie behandeld moet worden met ofloxacine-oogzalf (op geleide van een conceptversie van de richtlijn ‘Infectieuze keratitis’). Dat is niet helemaal juist. Huisartsen en oogartsen behandelen een cornea-erosie vaak met chlooramfenicoloogzalf. Daarom had er moeten staan ‘antibiotische oogzalf’ in plaats van ‘ofloxacine-oogzalf’. De tabel met de juiste behandeladviezen staat hieronder.
Je ziet een patiënt met een rood oog. Waar let je op en welke behandeling geef je? Wanneer is het noodzakelijk om een oogarts in te schakelen? Dit artikel helpt je op weg.
Toets voor nascholing
Aan dit leerartikel is een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kan verdienen. De toets is beschikbaar tot 20 mei 2026.
Overzicht van te behalen accreditatiepunten
| Specialisme | Punt(en) |
|---|---|
| Alle BIG-erkende specialismen | 1 |
- Deze toets geldt voor alle BIG-erkende specialismen en levert je 1 nascholingspunt op. De toets is geaccrediteerd door ABAN, NAPA, KNMP en NVZA.
- De toets telt mee binnen en buiten het eigen vakgebied voor medisch specialisten, huisartsen, sociaal geneeskundigen,specialisten ouderengeneeskunde, apothekers en physician assistants. De accreditatie geldt niet voor verpleegkundig specialisten.
- De toewijzing van punten verloopt via PE-online (het herregistratiesysteem) na het invullen van je BIG-nummer.
Samenvatting
Voor de huisarts zowel als de medisch specialist is het belangrijk om bij een patiënt met een rood oog een goede inschatting te kunnen maken van de aard en de ernst van de aandoening. De oorzaak van een rood oog kan variëren van een onschuldige lokale bloeding tot een ernstige, visusbedreigende endophthalmitis. In dit artikel beantwoorden we actuele vragen over het rode oog na trauma, bij conjunctivitis, keratitis, uveïtis, endophthalmitis en acuut glaucoom. De kernvraag is: kan ik de patiënt zelf behandelen of moet ik verwijzen naar de oogarts?
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Conjunctivale aankleuring
Beste auteurs,
Dank voor het interessante artikel! Een vraagje naar aanleiding van een recente casus. Ik zag een kindje dat met een voorwerp in het oog was geraakt. De cornea kleurde niet aan, maar de conjunctivae (of sclerae?) wel. Kunnen we als huisarts hiervoor dezelfde adviezen aanhouden als bij corneabeschadiging? Of andere zaken die van belang zijn?
Mvg,
Emil
reactie auteurs
Geachte collega, uw vraag is of een conjunctivadefect net zo behandeld moet worden als een cornea erosie. Het is heel goed dat u de fluoresceine test heeft gedaan. Een epitheel defect op de cornea is een potentiële entree naar de stromale laag en dus naar binnen. Ter preventie van de ontwikkeling van een infectieuze keratitis is toepassing van profylactisch antibioticum belangrijk.
Een defect in de conjunctiva is niet meteen een bedreiging voor het inwendige van het oog (dat nog beschermd wordt door de sclera).
Uitsluiten van een perforatie is belangrijk (slap oog, vervorming van de pupil, zichtbaar defect ). Wanneer alleen een conjunctiva laceratie aanwezig is, kan een expecatatief beleid gevoerd worden. Soms is een eenmalige toepassing van zalf voor patientje prettig, maar zeker geen noodzaak.
behandeling
Ik zie ofloxacine staan als behandeling terwijl de standaard chlooramfenicol aangeeft , vaak volstaat vette zalf zelfs uit evidence blijkt dus klopt dit advies?
reactie auteurs
Geachte collega. dank voor uw opmerking. Simultaan aan het schrijven van dit artikel is een richtlijn ontwikkeld voor oogartsen ("richtlijn Infectieuze keratitis") waarin ook een advies is opgenomen over de behandeling van een corneale erosie. Hierin is benadrukt dat een erosie een potentiële entree is voor micro-organismen en is besloten dat bij een erosie in ieder geval profylactisch een lokaal antibioticum moet worden gegeven. Een indifferente oogzalf is onvoldoende. Welk antibioticum gekozen moet worden is inderdaad een punt van discussie, echter zeker is dat bij contactlenzendragers ofloxacine moet worden toegepast in relatief hoge frequentie omdat hierbij vaak de zeer agressieve bacterie Pseudomonas aeruginosa voorkomt. De NHG standaard zal aangepast worden wanneer de richtlijn voor oogartsen afwijkt van de NHG standaard.