Dwalingen in de methodologie. XXXVI. Van 'likelihood'-ratio's en de regel van Bayes

Klinische praktijk
M. Vermeulen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:2421-4
Abstract

Samenvatting

- Sensitiviteit en specificiteit krijgen in de praktijk vaak een andere betekenis dan in leerboeken. Hun waarde is afhankelijk van de samenstelling van de groepen waarin de test werd onderzocht.

- Zelden wordt er rekening mee gehouden dat de sensitiviteit en specificiteit veranderen in het beloop van de ziekte. De interpretatie van hun waarde blijkt moeilijk te zijn.

- Het aannemelijkheidsquotiënt (de ‘likelihood’-ratio) combineert sensitiviteit en specificiteit, en gaat daarom met dezelfde problemen gepaard.

- De likelihoodratio is de regel van Bayes in zijn eenvoudigste vorm: hoe verandert een bepaalde waarschijnlijkheid (in dit geval de waarschijnlijkheid van de aanwezigheid van een bepaalde ziekte) door toevoeging van een nieuw gegeven (de uitslag van een diagnostische test)?

- De regel van Bayes wordt toegepast op allerlei gebieden, maar zelden in de klinische praktijk omdat de waarschijnlijkheid van een diagnose voorafgaande aan de test moeilijk is te kwantificeren.

- Likelihoodratio's zijn goed bruikbaar bij het onderzoek van diagnostiek en bij het onderwijs in het diagnostisch denken. Ook kunnen ze helpen bij het probabilistisch interpreteren van klinische trials.

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Neurologie, Postbus 22.660, 1100 DD Amsterdam.

Prof.dr.M.Vermeulen, neuroloog.

Verbeteringen
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties