Dwalingen in de methodologie (slot). XXXIX. De ultieme waarheid

Klinische praktijk
F.R. Rosendaal
L.M. Bouter
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:304-9
Abstract

Samenvatting

- Onderzoek dat niet geheel volgens de regels van de kunst is uitgevoerd, behoeft daarom niet altijd tot verkeerde conclusies te leiden. Soms is de vertekening klein, of is het gebrek niet relevant voor de betreffende vraag.

- Evenzeer is het mogelijk dat onderzoek dat perfect is opgezet en uitgevoerd, toch niet het ‘ware’ antwoord oplevert. Door toeval kunnen bijvoorbeeld onvergelijkbare groepen ontstaan.

- Met de regel van Bayes is te begrijpen hoe eenzelfde onderzoeksresultaat bij verschillende deskundigen tot geheel andere conclusies kan leiden.

- De ultieme waarheid blijft ongrijpbaar.

Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, afd. Klinische Epidemiologie, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Prof.dr.F.R.Rosendaal, klinisch epidemioloog.

VU Medisch Centrum, Instituut voor Extramuraal Geneeskundig Onderzoek, Amsterdam.

Prof.dr.L.M.Bouter, klinisch epidemioloog.

Contact prof.dr.F.R.Rosendaal (f.r.rosendaal@lumc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties