Dwalingen in de methodologie. IV. Causaliteit

Klinische praktijk
J. van Gijn
H.G.M. Rooijmans
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:1765-7
Abstract

Samenvatting

Als een factor A vaak door een gebeurtenis B wordt gevolgd, kan A ten onrechte als oorzaak van B worden beschouwd. In werkelijkheid kan B het gevolg van een factor C zijn (de echte oorzaak), waarbij A slechts een nevenverschijnsel is van C.

Als ook andere factoren dan C (bijvoorbeeld D of E) eenzelfde gevolg B kunnen hebben, is geen van die factoren een noodzakelijke oorzaak.

Een oorzaak is vaak samengesteld: één oorzakelijke factor is dan op zichzelf niet voldoende om tot een bepaald gevolg te leiden, terwijl een aantal factoren tezamen (gelijktijdig of achtereenvolgens) daar wel toe leidt.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis/Universiteit Utrecht, vakgroep Neurologie, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Prof.dr.J.van Gijn, neuroloog.

Rijksuniversiteit, vakgroep Psychiatrie, Leiden.

Prof.dr.H.G.M.Rooijmans, psychiater.

Contact prof.dr.J.van Gijn

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties