Dreigende respiratoire insufficiëntie bij kinderen door guillain-barrésyndroom

Klinische praktijk
Marie-Claire Y. de Wit
Joyce Roodbol
Matthijs de Hoog
Coriene E. Catsman-Berrevoets
Bart C. Jacobs
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:A3808
Abstract

Dames en Heren,

Spierzwakte kan leiden tot levensbedreigende problemen met slikken of ademhalen. Bij kinderen kan deze spierzwakte moeilijker te herkennen zijn dan bij volwassenen. De meest voorkomende oorzaak voor snel progressieve spierzwakte bij voorheen gezonde kinderen is het guillain-barrésyndroom (GBS). Deze aandoening van de perifere zenuwen en zenuwwortels kan optreden op alle leeftijden.1

Ongeveer een vierde van de patiënten met spierzwakte door GBS moet geïntubeerd en mechanisch beademd worden, vanwege een bedreigde ademweg of respiratoire insufficiëntie. Bij 80% van deze groep vindt intubatie plaats in de eerste week van opname.2 Een spoedintubatie wegens onverwacht en acuut respiratoir falen is risicovoller dan een geplande intubatie.3 Om hierop te kunnen anticiperen is het van groot belang om GBS vroegtijdig te herkennen.

De diagnose ‘GBS’ wordt gesteld op grond van de bevindingen bij anamnese en het neurologisch onderzoek. De klassieke symptomen bestaan uit een snel toenemende verlamming van armen…

Auteursinformatie

Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis, Rotterdam.

Afd. Neurologie-Kinderneurologie: dr. M.C.Y. de Wit en dr. C.E. Catsman-Berrevoets, kinderneurologen; drs. J. Roodbol, coassistent; dr. M. de Hoog, kinderarts-intensivist.

Afd. Neurologie en Immunologie: dr. B.C. Jacobs, neuroloog-immunoloog.

Contact dr. M.C.Y. de Wit (m.c.y.dewit@erasmusmc.nl)

Verantwoording

Dr. B. Gerritsen, kinderarts immunoloog-infectioloog gaf commentaar op het manuscript.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: B.C. Jacobs ontving een reiskostenvergoeding van Baxter International Inc. Het instituut waar B.C. Jacobs werkt ontving financiële ondersteuning voor studies naar guillain-barrésyndroom van NWO en GBS-CIDP Foundation International.
Aanvaard op 11 augustus 2011

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Werner
Verslegers

Met interesse las ik het artikel van Marie-Claire Y. de Wit en collega’s (Ned Tijdschr Geneeskd, 2011;155:1880-1884). Terecht wordt aangehaald dat het stellen van de diagnose vaak moeilijk is. Het afwezig zijn van de reflexen is een kenmerk van de ziekte maar niet zelden hebben, ook gezonde individuen, een uitgesproken hypo-tot areflexie, zonder dat dit hoeft te duiden op een neurologische aandoening. Kenmerkend voor de ziekte is vooral het afnemen tot verdwijnen, vaak van dag tot dag, van deze reflexen. Vandaar terecht het belang om het ziekte kind zo snel mogelijk te kunnen onderzoeken, en indien het nog reflexen heeft, het dagelijks op te volgen, ook als specialist. Niet enkel het vinden van zwakke peesrekkingsreflexen maar vooral het geleidelijk verdwijnen van deze reflexen over enkele dagen tijd samen met het verschijnen van andere symptomen (sensibiliteitsstoornissen, parese, ataxie, pijnen) maakt het bestaan van deze ziekte dan erg waarschijnlijk.

 

Dr WRG Verslegers

Neurologie

Antwerpen