Distractieosteogenese in het hoofd-halsgebied

- Distraction osteogenesis is used in oral and maxillofacial surgery for the purpose of lengthening or widening an upper or lower jaw or to reposition the jaw to such an extent as cannot be achieved with normal osteotomy.

- This technique moves the parts of an osteomised bone slowly apart. Subsequently, new trabecular bone growth occurs between the separate bone parts that is then turned into bone with a normal mineralised architecture.

- Extraoral distractors can be fitted, activated, positioned and removed fairly easily. Distractors for intraoral placement do not cause any extraoral scars and are less burdensome in their daily use.

- Some distractors can impede access to the larynx and the trachea. For elective surgical procedures, the accessibility of the larynx can be judged with a laryngoscope for the induction and ending of anaesthesia. Should the intraoral or extraoral distractors form any obstruction in this process, then they should be removed. The alternatives are fibroscopic intubation and emergency tracheotomy.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1557-61

Samenvatting

- Distractieosteogenese wordt in de kaakchirurgie onder andere gebruikt om een boven- of onderkaak te verlengen of te verbreden, of te verplaatsen over een afstand die met normale osteotomie niet bereikt kan worden.

- Bij deze techniek worden de delen van een gekliefd botstuk uit elkaar getrokken. Daarbij ontstaat tussen de uit elkaar bewegende botdelen nieuw trabeculair bot, dat vervolgens omgezet wordt in bot met een normale gemineraliseerde architectuur.

- Extraorale distractoren kan men relatief eenvoudig aanbrengen, activeren, richten en verwijderen. Intraoraal te plaatsen distractoren veroorzaken geen extraorale littekens en zijn in het dagelijkse gebruik minder belastend.

- Sommige distractoren kunnen de toegang tot larynx en trachea bemoeilijken. Bij electieve ingrepen kan men voor de in- en uitleiding met een laryngoscoop de toegang tot de larynx inschatten. Indien intra- of extraorale obstakels een belemmering vormen, moet men ze verwijderen. Alternatieven zijn fibroscopische intubatie en spoedtracheotomie.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1557-61