Het PA-verslag is van oudsher gericht aan de behandelaar en niet aan de patiënt. Elders in het NTvG staat een pleidooi voor patiëntgerichte communicatie vanuit de patholoog. Maar heeft dit wel toegevoegde waarde? De meningen zijn verdeeld.
Zoals Lange en collega’s terecht beschrijven in dit nummer (D6534),1 is het pathologieverslag gericht aan de behandelaar en is het een belangrijk document, waarop de diagnose, beleid en prognose worden gebaseerd. Net zoals dat het geval is met andere diagnostische rapporten, bijvoorbeeld van de radioloog (zie ook D6687). Lange en collega’s stellen dat: ‘In een tijdperk van gezamenlijke besluitvorming waarin de patiënt maximaal geïnformeerd moet zijn, kan directe communicatie tussen patiënt en patholoog van toegevoegde waarde zijn. (…) In dit artikel geven wij een pleidooi voor een patiëntgerichte benadering van het pathologieverslag en kijken wij hoe de communicatie over de inhoud (…) geoptimaliseerd kan worden.’1 Wij denken dat patiënten niet zitten te wachten op meer communicatie met andere zorgverleners zoals de patholoog, maar wel op betere communicatie over met name het proces en uitleg over de uitslagen door de behandelend arts.
Uitdagingen in
…Artikelinformatie
Reacties