De overheid wil de kosten van de gezondheidszorg beteugelen. Tegelijkertijd wordt het personeelstekort in de zorg steeds nijpender. Deze omstandigheden dwingen zorgverleners dagelijks om te kiezen welke zorg zij nog wel kunnen bieden, en welke niet. In de serie ‘Verdeelvraagstukken’ onderzoekt het NTvG welke rol schaarste kan of moet gaan spelen in zorg, op beleidsniveau en in het gesprek tussen zorgverlener en patiënt.
Rectificatie
Op dit artikel is de volgende verbetering gekomen:
In dit artikel staat de zin ‘Tussen 2021 en 2026 zullen de uitgaven aan dure geneesmiddelen jaarlijks stijgen met gemiddeld 1 miljard euro (dat is 7% per jaar).’ Dat is onjuist. Het betreft hier niet een jaarlijkse kostenstijging, maar de kostenstijging in de periode 2021-2026. Er had moeten staan:
Tussen 2021 en 2026 zullen de uitgaven aan dure geneesmiddelen stijgen met gemiddeld 7% per jaar (dat is in totaal circa 1 miljard euro).
Voor nieuwe geneesmiddelen die tot de markt worden toegelaten, worden steeds hogere prijzen gevraagd. Het gebruik van deze middelen legt daardoor een steeds groter beslag op de Nederlandse begroting voor de gezondheidszorg.1 Tussen 2021 en 2026 zullen de uitgaven aan dure geneesmiddelen jaarlijks stijgen met gemiddeld 1 miljard euro (dat is 7% per jaar).2
Om de gezondheidszorg voor patiënten toegankelijk te houden, is toekomstbestendig pakketbeheer noodzakelijk, alsook aandacht voor passende zorg en doelmatigheid.3 In Nederland is daarom sinds 2015 de zogenoemde ‘geneesmiddelensluis’ van kracht, waardoor dure, pas geregistreerde geneesmiddelen niet meer automatisch instromen in het basispakket van de zorgverzekering (zie de kadertekst rechts bovenaan de pagina). Sinds de introductie van de sluis komen dure, nieuwe behandelingen, nadat het European Medicines Agency (EMA) hen tot de markt heeft toegelaten, niet zonder meer voor Nederlandse patiënten beschikbaar.
Wat wordt er van artsen verwacht als er een effectieve behandeling voor…
Reacties