Diagnostiek van schouderklachten: matige interbeoordelaarsovereenstemming tussen huisarts en fysiotherapeut

To investigate interobserver agreement between general practitioners and physiotherapists in diagnosing shoulder disorders.

Design

Descriptive and comparative.

Setting

Primary care practices in Amsterdam and Waterland, the Netherlands.

Method

Eighteen general practitioners recruited 349 patients with a new episode of shoulder pain for an observational study. Interobserver agreement (Cohen's kappa) between general practitioner and physiotherapist (n = 13) was studied in a subset of 120 patients referred for physiotherapy. The patients were classified according to the diagnostic guidelines for shoulder pain issued by the Dutch College of General Practitioners in 1990.

Results

The overall kappa for the classification of shoulder disorders was 0.31 (95 confidence limits: 0.19-0.42). Agreement was better in patients with capsular syndrome (0.48) and in patients with relatively long duration of symptoms (0.47).

Conclusions

Interobserver agreement between general practitioners and physiotherapists was only fair. Many decisions concerning treatment are based on diagnosis, however. If a less detailed classification of shoulder complaints will suffice, less time and effort need to be spent on implementing a detailed diagnostic classification system in general practice.

Samenvatting

Doel

De interbeoordelaarsovereenstemming vaststellen tussen huisartsen en fysiotherapeuten ten aanzien van de diagnostiek van schouderklachten.

Opzet

Descriptief vergelijkend.

Plaats

Huisartspraktijken en praktijken voor fysiotherapie in de gemeenten Amsterdam en Waterland.

Methode

Door 18 huisartsen werden 349 patiënten gerecruteerd met een nieuwe episode van schouderklachten. De interbeoordelaarsvariatie (Cohens kappa) tussen huisarts en fysiotherapeut (n = 13) werd bestudeerd bij 120 patiënten die werden verwezen voor fysiotherapie. De schouderklachten werden geclassificeerd volgens de richtlijnen voor diagnostiek van de standaard ‘Schouderklachten’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap.

Resultaten

Bij 63 van de 120 patiënten waren de huisartsen en fysiotherapeuten het eens over de diagnose, met kappa = 0,31 (95-betrouwbaarheidsinterval: 0,19-0,42). De overeenstemming was relatief groot bij patiënten bij wie de diagnose ‘capsulair syndroom’ was gesteld (0,48) en bij patiënten met een relatief lange klachtenduur (0,47).

Conclusies

De interbeoordelaarsovereenstemming tussen huisartsen en fysiotherapeuten ten aanzien van de diagnose was matig. Veel therapeutische beslissingen worden echter gebaseerd op de diagnose. Indien kan worden volstaan met een eenvoudiger classificatie van schouderklachten, hoeft minder tijd en aandacht te worden besteed aan de implementatie van een gedetailleerde diagnostiek van schouderklachten in de huisartspraktijk.