Diagnostiek van pulmonale hypertensie: ervaringen bij 187 patiënten verwezen naar het VU Medisch Centrum

To describe the results of a multidisciplinary diagnostic protocol in patients referred due to suspected pulmonary hypertension.

Design

Descriptive.

Method

In 187 patients who were referred to the VU Medical Centre, Amsterdam, the Netherlands, between May 1998 and February 2003, due to suspected pulmonary hypertension, the diagnosis was established by means of a multidisciplinary diagnostic protocol. The referral and final diagnoses were analysed, as well as the treatment the patients had received.

Results

In 56 patients (30), the application of the protocol lead to a modification of the diagnosis; 16 patients (9) were found not to have pulmonary hypertension; in 20 of the 89 patients referred with ‘primary pulmonary hypertension’ (48 of all referrals), an underlying disease was still identified: 6 cases of a connective tissue disease, 5 cases of a chronic thromboembolic process, 5 cases of a condition of the left heart, and 4 cases of an atrial septal defect.

Conclusion

The diagnosis ‘primary pulmonary hypertension’ can only be made once all secondary types of the disease have been ruled out. The application of a multidisciplinary diagnostic protocol together with a contribution of specialists with specific expertise can help to adjust the initial diagnosis and sometimes even reject it.

Samenvatting

Doel

Beschrijven van de resultaten van geprotocolleerde multidisciplinaire diagnostiek bij patiënten verwezen wegens vermoedelijke pulmonale hypertensie.

Opzet

Beschrijvend.

Methode

Bij 187 patiënten die naar het VU Medisch Centrum werden verwezen wegens vermoedelijke pulmonale hypertensie werd een geprotocolleerde multidisciplinaire diagnostiek afgerond in de periode mei 1998-februari 2003. De verwijsdiagnose en de definitieve diagnose werden beoordeeld, alsmede de behandeling die de patiënten hadden ondergaan.

Resultaten

In totaal werd bij 56 (30) patiënten de diagnose gewijzigd; bij 16 patiënten (9) was er geen pulmonale hypertensie. Bij de 89 patiënten die met ‘primaire pulmonale hypertensie’ werden verwezen (48 van alle verwijzingen) werd bij 20 toch een onderliggend lijden aangetoond: 6 maal een bindweefselziekte, 5 maal een chronisch trombo-embolisch proces, 5 maal linkerhartlijden en 4 maal een atriumseptumdefect.

Conclusie

De diagnose ‘primaire pulmonale hypertensie’ kan slechts gesteld worden na uitsluiting van alle secundaire vormen. Met een geprotocolleerde aanpak van de diagnostiek en een bijdrage van specialisten met specifieke expertise kan men een aanvankelijke diagnose bijstellen en soms verwerpen.