Diagnostiek en therapie van urine-incontinentie in de Nederlandse gynaecologische praktijk; enquêteonderzoek

Assessment of modalities in diagnosis and treatment of female urinary incontinence by Dutch gynaecologists.

Design

Written questionnaire. Setting. All officially registered Dutch gynaecological practices.

Method

All 138 gynaecological practices were sent a multiple choice questionnaire. One representative of the practice was requested to respond. Differences were evaluated using the χ₂ test

Results

The response was 87 (93 of the teaching hospitals and 86 of the non-teaching hospitals). Diagnostic and treatment modalities of female urinary incontinence by Dutch gynaecologists proved to vary. Urodynamics are primarily under control of urologists. The Burch colposuspension as operative treatment of stress incontinence is fairly popular among Dutch gynaecologists, but the less successful anterior colporrhaphy with Kelly plication is also still performed rather frequently. Co-operation between gynaecologist and urologist is mainly practised in teaching hospitals at meetings at which patient histories and urodynamics are discussed.

Conclusion

There is need for systematism in diagnosis and treatment of female urinary incontinence and for intensification of co-operation between gynaecologists and urologists. Adequate training and postgraduate teaching courses in diagnosis and treatment of female urinary incontinence should be provided for both specialisms.

Samenvatting

Doel

Inventariseren van handelwijzen van Nederlandse gynaecologen met betrekking tot diagnostiek en therapie van urine-incontinentie bij de vrouw.

Opzet

Schriftelijk enquêteonderzoek. Plaats. Alle bij de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie geregistreerde gynaecologische praktijken.

Methode

Naar 138 gynaecologische praktijken werd een meerkeuzevragenlijst gestuurd. Een vertegenwoordiger van het samenwerkingsverband werd verzocht de vragen te beantwoorden. Verschillen tussen opleidings (O)-praktijken en niet-opleidings (NO)-praktijken werden getoetst met de χ²-toets.

Resultaten

De respons bedroeg 87 (93 O-klinieken en 86 NO-klinieken). De benadering van zowel diagnostiek als behandeling van urine-incontinentie door de Nederlandse gynaecoloog was betrekkelijk divers. Urodynamische diagnostiek was voornamelijk in handen van de uroloog. De Burch-colposuspensie als operatieve behandeling van stressincontinentie was populair, maar de minder succesvol gebleken voorwandplastiek werd nog frequent door gynaecologen uitgevoerd. De samenwerking tussen gynaecoloog en uroloog vond vooral in O-klinieken plaats via gemeenschappelijke patiëntenbesprekingen.

Conclusie

Gepleit wordt voor systematiek in diagnostiek en behandeling, een intensievere samenwerking tussen gynaecoloog en uroloog en de noodzaak van adequate scholing en bijscholing van beoefenaars uit beide specialismen.