Diagnostiek en prognose van polymyalgia rheumatica en reuzencel-arteriitis

– Retrospectively the data were examined of 69 patients with polymyalgia rheumatica (PMR) and giant-cell arteritis (GCA), of whom 62 were treated with corticosteroids. The clinical and laboratory data, and the outcome of temporal artery biopsy were compared. In addition the relation between the course of the disease and survival was investigated.

PMR and GCA are closely related syndromes with a multiform clinical presentation. There even is a group of patients with merely systemic symptoms, without specific signs of PMR or GCA. Concerning the course of the disease patients can be divided into groups with a shorter and longer period of disease activity; patients with a smooth stable remission and a chronic disease. The former group shows a significantly better five-year survival. At the time of diagnosis no reliable prediction of the course of the disease is possible.

Samenvatting

Een retrospectieve analyse werd verricht bij 69 patiënten met polymyalgia rheumatica (PMR) en reuzencel-arteriitis (RCA), van wie 62 met corticosteroïden werden behandeld. De klinische gegevens, laboratoriumuitslagen en resultaten van A. temporalis-biopsie werden vergeleken. Daarnaast werd de relatie tussen het ziektebeloop en de overleving onderzocht.

PMR en RCA bleken nauw verwante ziektebeelden met een veelzijdige presentatie, waarbij er zelfs een groep patiënten bestond met louter algemene symptomen, zonder specifieke symptomen van PMR of RCA. Naar ziektebeloop kan er een indeling worden gemaakt van patiënten met een kortere en met een langere actieve ziektefase; patiënten met een vlotte ‘stabiele remissie’ en met een ‘chronische ziekte’. De eerste groep bleek na een observatieperiode van 5 jaar‘ een significant betere overleving te tonen. Men kan ten tijde van de diagnose geen betrouwbare voorspelling over het beloop doen, zowel patiënten met PMR als met RCA kunnen een kortdurend als een meer langdurig beloop tonen.