Diagnose en behandeling van sarcoïdose: een pleidooi voor verantwoorde terughoudendheid

Klinische praktijk
H.J. Sluiter
F. Beaumont
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:945-7

Zie ook het artikel op bl. 972.

Dames en Heren,

Sarcoïdose, een thans meer gebruikelijke naam dan ziekte van (Besnier-)Boeck(-Schaumann), blijft nog steeds een ziekte die omringd is door onzekerheden. Het kenmerkende pathologisch-anatomische substraat is reeds lang bekend, eveneens het feit dat de tuberculinereactie meestal negatief is. Recente informatie wijst er op dat bij deze ziekte veranderingen in het immunologische apparaat optreden waarbij belangrijke verschuivingen ontstaan in de subpopulaties van de lymfocyten: de verhoudingen tussen de helper- en suppressorcellen in serum en broncho-alveolaire lavage(BAL)-vloeistof zijn in tegengestelde zin verschoven, met een sterk overwegen van de helpercellen in de BAL-vloeistof. Niettemin weten wij nog steeds niet wat de oorzaak is van sarcoïdose, hoe de pathogenese precies verloopt, wat een orgaanvoorkeur bepaalt, en wanneer en hoe lang medicamenteus moet worden behandeld.

De laatste tijd zijn een aantal onderzoekmethoden naar voren gekomen waarvan men verwachtte dat zij een deel van deze vragen zouden…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Groningen, Kliniek voor Inwendige Ziekten, afd. Longziekten, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Prof.dr.H.J.Sluiter en F.Beaumont, longartsen.

Contact prof.dr.H.J.Sluiter

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties