Dit artikel besteedt aandacht aan recent gestart klinisch multicentrisch onderzoek in Nederland.
Achtergrond en waarom van de studie
De perifere zenuwen van patiënten met diabetes mellitus zijn als gevolg van de verstoorde glucosehuishouding vaak pathologisch vergroot, wat resulteert in compressieneuropathie op plaatsen van anatomische vernauwing. Patiënten met klachten van diabetische polyneuropathie hebben hierdoor vaak bijkomende compressieneuropathie in zowel de bovenste als onderste extremiteit.
De Rotterdam Diabetic Foot Study, een observationeel onderzoek, heeft aangetoond dat diabetespatiënten met het tarsale-tunnelsyndroom, een compressieneuropathie van de N. tibialis, significant meer klachten en gevoelsverlies hebben aan de plantaire zijde van de voet.1 Daardoor lopen zij een hoger risico op diabetische voetulcera en daarmee amputaties. Eerdere studies hebben aangetoond dat chirurgische decompressie van deze beknelde zenuwen resulteert in een afname van symptomen, een betere kwaliteit van leven en zenuwherstel. Het herstel van zenuwfunctie zorgt tevens voor een afname van het gevoelsverlies, waarmee het risico op vallen en ulcera wordt verlaagd.2
Gezien de wereldwijde toename van het…
Reacties