Zie ook de artikelen op 108 en 110.
Velen denken bij de rol van de patholoog in de gezondheidszorg clichématig aan een ziektegeschiedenis waarin hij, op basis van de uitkomsten van de autopsie, het laatste bedrijf voor zijn rekening neemt. Obducties zijn nog steeds belangrijk, maar vormen niet de hoofdtaak van de patholoog. De meeste werktijd wordt aan cel- en weefseldiagnostiek ten behoeve van de lijdende levende mens besteed. In het diagnostische proces spelen deze uitkomsten van morfologisch onderzoek een belangrijke rol. Op grond van het resultaat kunnen diagnostische onderzoeken in het algemeen worden verdeeld in contribuerende en classificerende tests.1 Een contribuerende test levert weliswaar een bijdrage tot het diagnostische proces, maar stelt geen feitelijke diagnose (een verhoogde bezinking duidt op ziekte, maar zegt niet welke); de classificerende test daarentegen toont de veronderstelde ziekte definitief aan (met een biopt wordt de aard van de colonstenose duidelijk).
Veel ziekten zijn…
Artikelinformatie
Reacties