De Tweedemeningpolikliniek Chirurgische Oncologie in de Daniel den Hoed Kliniek: analyse van de eerste 245 patiënten

To determine the characteristics and outcome in patients visiting a surgical oncology outpatient clinic for a second opinion.

Design

Prospective and descriptive.

Method

From October 1996 till December 1998, 245 patients visited the Second Opinion Outpatient Clinic of the department of Surgical Oncology of the University Hospital Rotterdam/Daniel den Hoed Cancer Centre, Rotterdam, the Netherlands. The oncological data were recorded. The patient's satisfaction with their first physician and the hospital was scored in a standardized way. Cytological, histological and radiological material was revised and discrepancies with the results from elsewhere were recorded. The results of comparing the first and second opinion were retrospectively categorized as: identical; not identical without consequences for the prognosis but with implications for the quality of life; not identical with implications for the prognosis.

Results

The primary tumour was breast cancer in 58 of the patients, 19 had a tumour of the digestive tract, and 23 presented with a variety of malignancies. The main problems for which the second opinion was asked were treatment (69), diagnosis (17) and adjuvant treatment (11). Of all patients 53 was satisfied with the communication with the primary physician, 24 was moderately satisfied and 23 was unsatisfied. Revision of pathological and radiological material was done in 214 and 157 patients, respectively, resulting in 1 and 3 major discrepancies with therapeutical implications. The second opinion was identical to the first opinion in 53 of the patients. In 24 it was different without and in 7 with possible implications for the prognosis. In 16 a comparison of the second with the first opinion was not possible. Seventy-one per cent of the patients were referred to the primary physician, while for 21 further treatment or follow-up was done in the Cancer Centre and 8 chose to be referred to another hospital. Of patients who were satisfied or moderately satisfied with the communication with their primary physician 83 and 79 respectively were referred to the primary physician compared with 31 of those who were unsatisfied.

Samenvatting

Doel

Inventariseren van kenmerken en consultuitkomsten van patiënten die een chirurgisch-oncologische polikliniek bezochten voor een tweede mening (‘second opinion’).

Opzet

Prospectief en descriptief.

Methode

In de periode oktober 1996-december 1998 bezochten 245 patiënten de Tweedemeningpolikliniek Chirurgische Oncologie van het Academisch Ziekenhuis Rotterdam/Daniel den Hoed Kliniek. De benodigde oncologische gegevens werden geregistreerd. Bij de anamnese werd op gestandaardiseerde wijze de mate van tevredenheid over de communicatie met de primaire behandelaar en het eerdere ziekenhuis geïnventariseerd. Cytologisch, histologisch en radiodiagnostisch materiaal werd gereviseerd en discrepanties met het verslag van elders werden genoteerd. De uitkomst van de vergelijking tussen de tweede en de eerste mening werd retrospectief in 3 categorieën onderverdeeld: (a) identiek; (b) afwijkend zonder consequenties voor de prognose, maar wel voor de kwaliteit van leven; (c) afwijkend met te verwachten consequenties met betrekking tot de prognose.

Resultaten

De primaire tumor was bij 58 van de patiënten een mammacarcinoom en bij 19 een maligniteit van de tractus digestivus; bij 23 betrof het overige tumoren. De belangrijkste problemen waarvoor de tweede mening werd gevraagd waren de behandeling (69), de diagnostiek (17) en de nabehandeling (11). Over de communicatie met de primaire behandelaar was 53 van de patiënten tevreden, 24 matig tevreden en 23 ontevreden. Bij 214 patiënten vond pathologische revisie plaats, bij 157 radiodiagnostische revisie; bij respectievelijk 1 en 3 was er een belangrijke discrepantie met therapeutische consequenties. De tweede mening was identiek aan de eerste bij 53 van de patiënten, afwijkend zonder consequenties voor de prognose bij 24 en afwijkend met prognostische consequenties bij 7. Bij 16 was geen vergelijking mogelijk. Terugverwijzing naar de primaire behandelaar geschiedde bij 71 van de patiënten; voor 21 werd de behandeling overgenomen in de Daniel den Hoed Kliniek en 8 van de patiënten verkoos verdere behandeling in een ander ziekenhuis. Van de patiënten die tevreden of matig tevreden waren over de communicatie met hun primaire behandelaar werd respectievelijk 83 en 79 terugverwezen, tegenover 31 van de ontevreden patiënten.