De standaard 'Schildklieraandoeningen' (eerste herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de inwendige geneeskunde

Opinie
W.M. Wiersinga
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:2822-4
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2820 en 2829.

De prevalentie van schildklieraandoeningen is hoog. Daardoor zullen de meeste artsen, onafhankelijk van hun specialisatie en werkkring, met enige regelmaat patiënten met een schildklierziekte zien. De herziene NHG-standaard ‘Schildklieraandoeningen’ is bij uitstek geschikt om zich dan snel te oriënteren.1 Veel schildklieraandoeningen kunnen in de eerste lijn behandeld worden. De standaard geeft uitstekende richtlijnen hoe dit het beste kan gebeuren, en geeft ook aan wanneer het beter is om te verwijzen naar de tweede lijn.

Van groot belang acht ik dat er een grote mate van overeenstemming is ontstaan tussen de beroepsgroepen van huisartsen en internisten over de onderlinge taakverdeling. De deelname van enkele auteurs van de herziene NHG-standaard aan de voorbereidingscommissies van de richtlijn ‘Schildkliercarcinoom’ van het Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO (www.oncoline.nl) en van de richtlijn ‘Schildklierfunctiestoornissen’ van de Nederlandsche Internisten Vereeniging (NIV) (www.internisten.nl/home/richtlijnen/niv2) heeft hieraan zeker bijgedragen…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Inwendige Geneeskunde, onderafd. Endocrinologie en Metabolisme, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

Contact Hr.prof.dr.W.M.Wiersinga, internist-endocrinoloog (w.m.wiersinga@amc.uva.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties