Zie ook de artikelen op bl. 757 en 769.
Voor de standaard ‘Lage rugpijn’ heeft het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) in plaats van een klinische entiteit de klacht van de patiënt als uitgangspunt genomen.1 Het gaat daarbij om een klacht die veel individueel leed veroorzaakt en grote financiële consequenties voor onze maatschappij heeft. Het product van de inspanningen blijkt goed in elkaar te zitten. Het is niet alleen een must voor de huisarts, maar ook voor andere artsen die zich met klachten van het bewegingsapparaat bezighouden.
Dat het onderwerp de klacht is en niet een klinische entiteit hangt uiteraard samen met het feit dat in 90 tot 95 van de gevallen geen specifieke oorzaak aanwijsbaar is, zoals in de standaard gesteld wordt. Hiermee wordt aangesloten bij het pathologisch-anatomisch model van pijn: pijn als signaal van een ziekte of afwijking. Dit dichotome ziektemodel, óf pathologisch óf niet-pathologisch, leidt bij…
Reacties