Een goed contact tussen familieleden en zorgprofessionals in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) wordt in de weg gestaan door de nadruk op de autonomie en de privacy van de patiënt, terwijl dit contact voor de zorg van patiënten wel van belang is. Moeizame contacten tussen familie en zorgprofessionals lijken kenmerkend te zijn voor de ggz. Dit blijkt uit mijn onderzoek naar deze contacten, gebaseerd op een literatuurreview en interviews met familieleden van ggz-patiënten.1,2
Een ouder van een patiënt met schizofrenie verwoordde het probleem als volgt: ‘Het is in zijn belang dat er ook een keer gesproken wordt en de dingen bij naam benoemd worden. En als hij erbij is kun je niet alle dingen bij name noemen. En dan wordt die privacy ten onrechte wel eens misbruikt, vind ik hoor. “Ja, hij moet er bij zijn. Hij is de patiënt…” Ja dat realiseer ik me wel, maar wij zijn wel…
Artikelinformatie
Reacties