Dit leerartikel is herzien. De herziene versie (D6571) is gecontroleerd op actualiteit en juistheid. Bij de herziene versie is een nieuwe nascholingstoets beschikbaar.
Op de hoogte blijven van nieuwe leerartikelen, compleet met geaccrediteerde toetsvragen en luisterversie?
⚡Schrijf je gratis in op een e-mail alert door het dossier Leerartikelen te volgen.⚡
Toets voor nascholing (verlopen)
Aan dit leerartikel was een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kon verdienen.
Samenvatting
Hulpverleners krijgen regelmatig ingewikkelde vragen over wilsbekwaamheid. Dit leerartikel biedt handvatten om met deze vragen om te gaan. Ook gaan wij nader in op achterliggende juridische aspecten van wilsbekwaamheid, hoe en wanneer de wilsbekwaamheid beoordeeld moet worden, wie belast is met deze beoordeling en welke tools daarvoor beschikbaar zijn.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
reactie
Beste auteurs,
Over uw leerartikel: Wilsbekwaamheid beoordelen. Artikel voor onderwijs en opleiding wil ik graag volgende opmerken.
In het artikel wordt beschreven wie op grond van de Wvggz en de Wzd de wilsbekwaamheid beoordeelt (pagina 4 onderaan, pagina 5 bovenaan: een onafhankelijk arts of specialist zou in beide wetten de wilsbekwaamheid beoordelen). Dit is niet juist. In de Wvggz stelt de zorgverantwoordelijke (een art. 3 wet BIG geregistreerde) de wilsonbekwaamheid vast en in de Wzd een deskundige of een onafhankelijk deskundige als er geen overeenstemming met patiënt/vertegenwoordiger kan worden bereikt. Verder komt in het artikel naar mijn mening onvoldoende naar voren dat dwangbehandeling op grond van de WGBO altijd in het belang van de patiënt moet zijn. Het gaat om het voorkomen van ernstig nadeel voor de patiënt. Als het ernstig nadeel een ander betreft of goederen, kan de WGBO niet worden toegepast, de Wvggz en de Wzd wel.