Samenvatting
Bij 23 patiënten met een bilaterale fractuur van de boog van de tweede halswervel (CII), die allen conservatief behandeld waren met externe immobilisatie en (of) bedrust, werd na gemiddeld 9,6 jaar opnieuw onderzoek verricht. Röntgenologisch konden 2 groepen onderscheiden worden: een groep met botvorming tussen de wervellichamen van CII en CIII en een groep zonder botvorming. Onafhankelijk van de hoeveelheid botvorming was de lange-termijnprognose goed: geen nieuwe klachten, afname van oude klachten en geen bewegingsbeperking van de nek. Degeneratieve veranderingen in aanliggende bewegingssegmenten werden niet gezien.
Reacties