Zie ook het artikel op bl. 2267.
Reumatoïde artritis (RA) is een chronisch verlopend ontstekingsproces, waarbij gewoonlijk de perifere gewrichten zijn aangedaan. Het begint met een auto-immuun proces, onder invloed van een onbekende factor, dat zich in eerste instantie afspeelt in het synovium van gewrichten en pezen. In het synovium ontwikkelt zich een ontstekingsinfiltraat dat zich als een ‘pannus’ over het kraakbeen legt en dit beschadigt. Het agressieve ontstekingsweefsel dringt al vroeg in het proces het subchondrale bot binnen. In het bot worden synoviale cysten gevormd, botbalkjes worden kapotgedrukt en er ontstaat een ossale collaps.
Bij het verder vorderen van de RA wordt het kraakbeen in de gewrichten volledig verwoest en ontstaat een slecht bewegend, pijnlijk gewricht, dat tevens instabiel is, enerzijds als gevolg van rekking van de ligamenten en de kapsels, anderzijds als gevolg van verkleining van de afstand tussen de botuiteinden door kraakbeenverlies en boterosie. Met medicamenteuze behandeling…
Reacties